FARO DE VIGO
DIARIO
DECANO
DIARIO
DECANO
DEDA
LA PRENSA
PRENSA NACIONAL
NACIONAL

Precio:1,20
1,20€€
Prezo:

Director: Juan Carlos Da Silva

Año: 164 Núm.
Num. 58.345
Ano:

PERIÓDICO
UTILIZAPAPEL
PAPELRECICLADO
RECICLADONUN
EN UN
80,5%
ESTE XORNAL
EMPREGA
80,5%

www.farodevigo.es

Catro mil galegos reincidentes en
alcohol e drogas perderían o carné
coas novas sancións de Tráfico
Os infractores con dúas multas por consumo en dous anos non recuperarán
o permiso de conducir ata que o médico certifique a súa rehabilitación
Os condutores que reincidan no consumo
de alcohol ou drogas ao volante quedarán
sen carné.Interior proponse sacar estes infractores das estradas, de maneira que aqueles

SUMARIO

O xuíz non investigará
a Cifuentes pese a
que a Garda Civil ve
indicios de suborno e
de prevaricación Páx. 32

que acumulen dúas sancións deste tipo en
dous anos non poderán recuperar o permiso
ata que un equipo médico certifique a súa
rehabilitación. En Galicia, Tráfico estima que

hai 4.000 condutores reincidentes expostos a
esta retirada. Un de cada tres implicados en
accidentes mortais en vías galegas ía ebrio ou
Páx. 24
consumira drogas.

Miércoles,
Mércores, 17
17 de
de mayo
maio de 2017

Galicia é onde máis
cae a compravenda
de terreos rústicos
no rural pese
ao “imposto cero”
As exencións fiscais en vigor o
último ano non frean a inercia:
vendéronse só 6.145 parcelas ,
a cifra máis baixa da década
Páx. 21

A Liga, pendente de Balaídos
̈ O Celta busca resarcirse da pena de Manchester cun triunfo de prestixio
̈ Ao Madrid bástalle empatar para depender de si mesmo no último partido

Carpetazo do xuíz
á investigación
contra dous edís
do goberno de
Vigo ao non ver
delito ningún
Pecha o caso “ipso
facto” tras declarar
Rivas e Pardo

Páx. 6

Euskaltel, dono
de R, crea o gran
operador do Norte
ao mercar tamén
Telecable
Páx. 36

Caballero, Espinosa, Zapatero
e Silva, onte, en Vigo. // M.G.B.

Zapatero apoia a Díaz
en Vigo: “Sabe que
primeiro é o interese
xeral, logo o do
partido e por último
o persoal” / Páx. 9

Nº 627 ■

Coordinador: Miguel Pena Alonso. Asesor literario: Xosé Ramón Pena

MÉRCORES, 17 DE MAIO DE 2017

LETRAS GALEGAS 2017

Seis anos de cárcere
a unha “madame”
nixeriana en Vigo por
prostituír unha menor
sometida a vudú Pág. 47
ÍNDICE
Gran Vigo
Galicia
Opinión
España
Mundo
Economía
Mar
Sociedade

2
21
29
32
33
36
41
42

Sucesos
Deportes
Breves
Esquelas
Pasatempos
TV/Espectáculos
Xente
Sorteos

46
48
57
59
62
63
66
67

É este un capítulo da súa biografía nunca
estudado a fondo, estudo que esixe, en primeiro lugar, a edición do epistolario CasaresRamón Piñeiro dos anos 1964 e 1965, epistolario no que abundan as páxinas sobre a
cuestión marxista e a praxe comunista. En
1964, Casares, con 23 anos, escríbelle a Piñeiro e comunícalle o seu fondo interese polo
ideario marxista. Importan, especialmente, as
cartas cruzadas por Carlos Casares e Ramón
Piñeiro en 1965, un diálogo intenso sobre o
marxismo entre un rapaz moi inquedo e entusiasta e o ponderado pensador galeguista.
De Xinzo de Limia a Santiago de Compostela e de Santiago de Compostela a Xinzo de
Limia discorre unha interesante controversia sobre o marxismo, única, sen dúbida, naqueles anos.
Nunha das primeiras cartas, Casares confésalle a Piñeiro, o seu sabio mentor, que está realmente fascinado polo marxismo (esta
é a palabra: fascinación). Certo que,
noutras cartas,
Casares vai
matizando
a súa actitude e
admiración,
actitude –
precisa– de
quen é
relixioso, fondamente relixioso, pero consciente de que
Ernesto “Che” Guevara.
neses anos xa
nalgunhas
partes de EsConfesoulle a
paña hai sacerdotes que
Ramón Piñeiro a
conxugan o
seu catolicissúa fascinación
mo posconciliar coa causa
polo marxismo
marxista. O
propio Casares acaba de
coñecer en Barcelona a alguén destas características: o P.Totosaus. Coñeceuno en xaneiro de 1965 e no verán dese ano acompáñao,
desde Xinzo, nunhas xornadas “políticas” habidas na parroquia de Xironda, do concello
ourensán de Cualedro. É unha aldea tan pobre, tan mísera, que o inquedo estudante galego dálle a razón ao sacerdote catalán de
que chegou a hora de mergullarse na metodoloxía marxista para a redención dos campesiños galegos. Hai máis cartas reveladoras

Rubén,
Aspas,
Jonny e
Guidetti,
onte, na
Madroa.
// Ricardo
Grobas

CARLOS CASARES

“Irmau que nos
mataron”
Guevarismo e marxismo na obra literaria de Carlos Casares

daquela fascinación, con frecuencia matizad
as desde a súa perspectiva cristiá. En calquera caso, a Piñeiro custoulle disuadir a aquel
rapaz, aínda que Piñeiro era, sempre desde a
comprensión e a cordialidade, un disuasor:
un disuasor temible.
Non sei de cartas posteriores a 1965 que
continúen este diálogo, pero en outubro de
1967 a fascinación revolucionaria de Casares aínda non
estiñara. Desa
En 1967 foi cando
data é o seu
poema “A Erescribiu o poema
nesto
Che
Guevara”, o
guerrilleiro ar- dedicado “A Ernesto
xentino-cubaChe Guevara”
no que fora
abatido en
Bolivia o 9 de
outubro de 1967. Estamos ante un poema de
notable decoro literario, ante un epicedio
sincero e conmovido onde o protagonista
non só é cantado polo que ten, en pleno século XX, de don Quixote, senón polo que ten
de revolucionario socialista. Velaquí os 23
versos:
Hoxe amañecín un pouco máis pobre,
mancado de ti
e sinto
unha door de buraco fondo
no teu sitio.
Ó fin
están tranquilos, arrincáronte
de nós, abriron
unha ferida mais na nosa fame
onde era o teu corazón un pan redondo
prá nosa libertá.
Agora o mundo coxea do teu lado,
sangra de ti, fixéronse
mais pequenas as razóns do amor
e non hai quen escape a esta pobreza,
compañeiro, irmau
que perdimos todos,
claror desta mañá recén fuxida.
Non sei cómo pensarte, cómo
che dar dimensión do que se foi,
encher de futuro a tua ausencia,
Ernesto, compañeiro,
Irmau que nos mataron.
Desde o 10 de outubro, Carlos Casares
anota no seu Diario unhas lacónicas cavilacións sobre a morte do Che, na que, nun principio, non cre (non a quere). Incluso o día 14
aférrase a non sei que datos para afirmar que
o Che non morreu:“un alivio”, comenta. En
efecto, cómpre ler o poema “A Ernesto Che
Guevara” tamén en función dos datos e dos
comentarios do Diario durante seis días. No
sétimo, Casares, consternado, consigna:“Fidel
habló: El Che ha muerto”. Era o 16 de outubro de 1967, sete días despois de que o Imperio abrira “unha ferida máis na nosa fame”.

XESÚS ALONSO MONTERO

A NARRATIVA SINCRÉTICA DO
PRIMEIRO CASARES/ PÁX. VI

ENTREVISTA CON HENRIQUE MONTEAGUDO,
SECRETARIO DA RAG / PÁX. V

CARLOS CASARES NO TEATRO
GALEGO /

PÁX. VIII

Páxs. 48/52

Auditores da UE
investigarán o PIF
de Vigo ante a fuga
de tráficos a Leixões
O “número 2” de Sanidade
encarga outra auditoría externa
sobre os tempos de despacho de
Marta G. Brea
mercancías ̈ Conxemar valórao Hapag-Lloyd volveu a Vigo tras 10 escalas desviadas a Lisboa por anteriores ameazas de folga na estiba. O porto, que leva un ano “horribilis”, viviu onte a xornada de
coma un primeiro paso
Páxs. 4/5 máis actividade dende xaneiro con seis portacontenedores en Guixar.

Galicia homenaxea
a Carlos Casares
na festa do
Día das Letras
FARO adica o
suplemento Cultura á
súa obra e á súa figura
Páxs. 42/43
ARTIGOS ̈ “Palabras para
un país”, por Alberto Núñez
Feijóo ̈ “Irmau que nos
mataron”, por Xesús A.
Montero ̈ “Reinventar
estratexias”, por Mario Regueira